American Dream

Cześć <3

Nie pisałam przez pewien czas, ale przeżywałam drobny kryzys weny. Wybaczcie! Dziś umieszczam jako rekompensatę kolejne opowiadanie :) Tak jak we wcześniejszym poście, alternatywne zakończenia możecie wysyłać na e-mail :D

   - Josh! Josh! Przestań! – wrzeszczała, a z jej gardła od czasu do czasu wydobywał się promienisty śmiech

   Blondyn jednak w żadnym razie nie zamierzał przestać, cały czas męcząc umierającą ze śmiechu brunetkę. Nigdy wcześniej nie był tak szczęśliwy. Nawet… Nawet nie pamiętał kiedy to wszystko się zaczęło. Jakby to było zaledwie wczoraj.

   Josh zawsze miał smykałkę do muzyki. Pisał teksty, nagrywał piosenki… Nigdy jednak nie chciał ich publikować, bojąc się, że jego twórczość zostanie po prostu ośmieszona i zmieszana z błotem. Wszystko się zmieniło, gdy w liceum pokłócił się ze swoim jedynym przyjacielem Haydenem właściwie o głupotę. Wtedy stwierdził, że nie ma nic do stracenia. Założył parę kont na kilku portalach społecznościowych i wrzucił tam swoje pracę.

  Ludzie oszaleli. Media oszalały. Jego piosenki zupełnie jak w jakimś śnie w szybkim tempie stały się hitami całego USA. Przestał być Szarym Josh’em. Teraz był gwiazdą, rozchwytywaną przez publiczność, był marzeniem każdej dziewczyny, które jeszcze niedawno nawet by na niego nie spojrzały.

  Podniósł ją delikatnie za talię i obrócił dookoła siebie, gdy objęła go za szyję. Była taka piękna. I prawdziwa wśród tej całej trucizny śmietanki show biznesu.

Szczupła, ładna brunetka o delikatnych rysach twarzy – czyli Tali Darren – zadebiutowała znacznie wcześniej niż on. Początkowo oboje nie mieli o sobie zbyt dobrego zdania, ale pewien bal na których zaproszono ich dwójkę, rozwiał wszelkie niedogodności. Miesiąc później już oficjalnie byli parą.

  Tali była jego licealnym marzeniem. Dbała o niego bardziej niż o siebie, stale powtarzając, że ich miłość powinna być priorytetem – praca znacznie później. Byli już chyba trzy lata szczęśliwie zakochaną parą jak i ulubieńcami publiczności. Joshua planował żeby za niedługo się jej oświadczyć, myślał jednak nad tym, co zrobić, żeby było to wystarczająco wyjątkowe.

  - Josh… - powiedziała przyciskając swoje czoło do jego – Za niedługo wyjeżdżamy w trasę… - powiedziała smutno delikatnie przejeżdżając dłonią po jego policzku

   Złożył ostrożny pocałunek na jej dłoniach, jak gdyby była najdroższą porcelaną, która miałaby się za chwilę stłuc na tysiąc kawałków.

   - Nie będziemy razem. – przyznał – Ale jednocześnie zawsze będę z tobą o tutaj. – powiedział szepcząc i wskazując swoje serce

   Po jej bladych policzkach spłynęła jedna, samotna łza, zatrzymując się na niepewnym uśmiechu. Starł ją swoją dłonią.

   - Wiem… Tylko, że boję się, że nie przetrwamy w końcu kolejnej trasy. Coś się stanie. Stracimy do siebie zaufanie…

  - Nie mów tak. Zawsze już będziemy razem. Nic się nie stanie, dopóki będziemy trzymać się razem.

  Ale jak gdyby jego słowa były jakąś klątwą, dookoła nich otoczył ich ognisty krąg niebezpiecznie zbliżając się do ich stóp. Poczuł jak uścisk stojącej przed nim kobiety jest silniejszy, mimo to nie bała się nadal spoglądając w jego oczy.

  Przełknął głośno ślinę czując jak nieprzyjemne ciepło sięga jego kostek.

  - Na pewno? – zapytała ściskając niepozornie słabą dłonią szczękę

***

  - Josh! Josh!

  Ciemność. Nieprzyjemna ciemność. Kojący chłód kostek. Chęć snu. Umarł?

  - Josh, kochanie!

  Tali? Tali! Otworzył wolno zmęczone powieki. W drzwiach jednak stał kto inny. Druga najważniejsza w jego życiu kobieta, czterdziestoletnia Amy Watson. Jego matka.

  - Hayden przyszedł. Szybko wstawaj, bo zaraz spóźnicie się do szkoły.

  Chłopak praktycznie zerwał się z łóżka spoglądając na okno w pokoju.

 - Kochanie? – zapytała zmartwiona Amy – Wszystko w porządku?

 W oknie widać było rząd szeregowych domków. Żadnych wieżowców, żadnej piaszczystej plaży.

 Po prostu normalne środowisko Szarego Josha.

Możecie również na mój e-mail wysyłać requesty (lub zamówienia jak kto woli) opowiadań. W miarę możliwości z przyjemnością postaram się coś napisać!

Lou <3